KİTAPLAR

 

                                KİTAPLAR

Kitaplar, yalnız kaldığımızda elini omzumuza atıp ben buradayım diyen dost gibidir. Bizi bulunduğumuz yerden alıp dünyanın bir ucuna götüren uçan halı gibidirler. Hangi kitabı okursan oraya seyahat edersin; belki metroda kitap okuyorsundur ama aynı anda karanlık bir kış gecesinde sokakta dolaşıyorsundur, belki yatağında kitap okurken aynı anda çetrefilli savaşların tam ortasındasındır. Kimi zaman buz gibi havada rüzgardan korunmak için girdiğin kafede kitap okuduğun sırada aynı anda güneşin tam tepede olduğu bir deniz kıyısında kumdan kale yapmakla meşgulsündür. Kısacası sen onunla nerede olmak istersen o seni oraya götürür.

Her kitap insanın gelişimi için uğraşan bir öğretmendir. İnsan okuduğu her kitaptan bir şeyler öğrenebilir yeter ki bakış açısını değiştirsin, aslında kitaplar insana hangi açıdan bakması gerektiğini de öğretir. Hevesle başlanıp sonra zoraki ilerleyen kitaplar bile aslında insana sabrı öğretir. Kitaplar varacağın yolda sana yol arkadaşıdır. Kendini bilmeye, varlığını bulmaya giden bu yolda en büyük destekçin kitaplardır. Kâmil insan olma yoluna seni yükselten basamak gibidirler. Doğruyu, etik olanı ve güzel bakmayı öğretirler. Ve bunca güzellikleri iki kapak arasına toplayan kitaplardan uzak kalmak kitapseverler için çok zordur. Kitaplar her insan için farklı anlamlar ifade eder. Benim için ne anlam ifade ettiğinden kısaca bahsettim. Yazımı Tolstoy’un benim duygularıma tercüman olan şu cümlesiyle son veriyorum:

“Okuma hevesimi dünyanın bütün hazinelerine değişmem.”